Okuyunca aklıma geldi. Çocukken annem ve babamla memlekete gittik, amcamlarda kalıyoruz. Bana yeni bir sandalet alınmış, üstünde de tokası var. Akşam hep beraber gezmeye gittik, dönüşte ayakkabımı giyerken birinin tokasının olmadığını fark ettim. Öyle üzüldüm ki, içime taş oturdu resmen. Yürüyerek gittiğimiz yolu dönerken o karanlıkta gözüm hep yolu aradı, belki bulurum diye. Amcamların evi görününce üzüldüm tabi, bulamadım diye. Eve girdik ki ne göreyim, ayakkabımın tokası evde daha giymeden düşmüş
↧
Yazar: Tuğba
↧